maandag 2 juli 2018

Dax, Bourges en een echte postduif

Morgen inkorven voor Dax, hier eentje mee. De "520" moet de eer van het hok hoog houden. De enige driejarige die nog over is. Ze zit er goed bij, zeker goed voor een mooie prijs, maar "teletekst" forme heeft ze zeker niet. Een prijs 1:10 of nog iets beter zou mooi zijn.
Woensdag gaan er nog twee naar Bourges. Twee tweejarige duivinnen op 720 kilometer. Ik doe het ze niet na. Weersverwachting is wat onzeker dit weekend, we gaan zien wat het brengt.

Over de rest van het seizoen twijfel ik nog. Er is nog een Chateauroux en een Issoudun voor de dagfond. Orange, Bergerac en Cahors voor de middaglossingen. ZLU is een brug te ver, ik heb al moeite genoeg om wat duiven te vinden die mee kunnen. Toch zet ik door. Duiven in goeden moeten maar laten zien wat ze waard zijn.

Met de doffers wordt niet meer gespeeld. Er blijven er teveel weg, waardoor ik de duivinnen niet in stelling kan brengen. Ik heb in de doffers genoeg geïnvesteerd, het wordt niet vertaald in goede prijzen. Geen idee wat er nog verder zou moeten om de doffers op de rit te krijgen. Ik weet dat er klasse tussenzit, maar krijg het er niet uit. De duivinnen zijn in de regel goed om prijzen op NPO niveau binnen te slepen. Daar dan maar op concentreren.

Het seizoen is tot nu toe keihard, bijna wekelijks oosten en noordoosten wind, wat me verbaasd is dat de duiven nog steeds uit de verkeerde hoek komen. Je mag toch aannemen dat ze het zelf ook wel eens zat raken om steeds over het IJsselmeer of de Wadden eilanden thuis te komen. Er worden duiven kwijtgespeeld, je kan het bijna aan zien komen. Het zijn de duiven die altijd net iets later zijn, op de belangrijkere opdrachten geen prijs op NPO niveau binnenhalen. Dit seizoen maakt duidelijk dat de echte klasse in de duiven zit die met deze omstandigheden om kunnen gaan. Knijp je handen dicht met een vroege prijs bij 1400 m/min. Koester de duiven die steen kapot onder de 1000 m/min hun prijzen pakken.

Afgelopen zaterdag alleen midfond vanuit Laon. Naar Engelum 426 km. Rare vlucht, er zit veel verschil in de aankomsten. Ik neem mijn pet af voor de mensen aan de oostkant van de afdeling. Er worden daar gewoon eersten in de afdeling gespeeld, de IJsselmeerkant van de afdeling zou de boel gewoon weg moeten vagen. Klasse verschil bewezen? Ik denk dat ik het antwoord weet.
Zaterdagochtend nog even een tijdrit vanuit Meppel, of net iets daarboven, zo'n 65 kilometer naar Engelum. Ruim op tijd thuis om de eersten aan te zien komen. Gek genoeg niet mijn favoriet voor Dax, maar de twee duivinnen van de dagfond. Ze kwamen samen, hoewel ze met verschil van twee minuten waren gelost. Ze kwamen van de westkant, terwijl Meppel iets zuidoostelijk van Engelum ligt. De wind was dan ook krachtig zaterdag, toenemend gedurende de dag.

De 16-557 miste nog van Perigueux. Ze kwam woensdag thuis. Toen ik haar op het hok vond, zag ik dat een papiertje tussen haar ring stak. Vroeger wel vaker gehad, de laatste jaren niet meer gezien. Het duifje bleek in België verzorgd te zijn en de woensdag weer losgelaten. De verzorger is gebeld en bedankt voor de moeite. Twee mensen blij en duif weer te plek!

Zondag rust dag voor baas en duiven, 's morgens een bad klaargezet, wij op de boot naar Ameland, dagje fietsen, genieten van elkaar en het mooie weer, accu wat bijladen. Ik merk het elk jaar. Zo eind Juni wordt het voor de baas ook afzien. Duiven op veel vluchten, werken en alles bijhouden wat met de duiven te maken heeft. Topsport, ik merk het telkens weer.

Iedereen die Barcelona vliegt succes, ook in het Friese best wat deelnemers.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl



Geen opmerkingen:

Een reactie posten